Psikanalitik yöntem kişiyi tanılarına göre sınıflamayı değil, kişinin ruhsallığının biricikliğini esas alan bir anlayıştır. Aynı semptomları olan, aynı tanı sınıflamaları içindeki kişilerin dahi sorunsalın temelinde yatan etmenler aynı olmayabilir. Psikanaliz, her kişiyi kendi geçmiş hikayesi içinde dinler ve ele alır. Ruhsallığın gelişiminde, aile içi dinamikler, nesiller arası aktarılanlar ve yaşanan travmalar etkindir. Psikanalitik yaklaşım bir anlam verme, anlama çabasıdır. Kişinin sorununa neden olan kökenin anlaşılması amaçlanır.
Freud 1923’te psikanalizi bir araştırma yöntemi, tedavi tekniği ve bilgi birikimi olarak tanımlamıştır. Yetişkinlerle çalışmaların başlamasından kısa süre sonra çocuklar da bu yöntemle tedavi edilmeye başlanmıştır. Çocuklarla yürütülen yöntemde ebeveynler de tedavinin bir parçasıdır. Çocuğun davranış sorunlarının arkasında aile içi ilişkilerde çözümlenmemiş bilinçdışı bir çatışma veya sorunsalın oluşturduğu duygusal sorunlar (kaygı, depresyon, ketlenme) yatar. Terapistin amacı şifreli bir dille ifade edilen sorunsalı anlamak, yorumlamak ve aile ile birlikte çözümleyebilme zemini oluşturmaktır.